Çocuklar bizden çok farklı şekilde düşünüyorlar ve gözlemleri çok keskin ve müthiş. Her bir çocuk özeldir ve potansiyel filozof ve bilim insanıdır. Bazı toplumlarda bol miktarda bol miktarda filozof var bazı toplumlarda ise hiç bir şey yetişmemiş. Kabahat o toplumun yetiştirdiği yetiştirmede. Biz potansiyeli nasıl yaşıyoruz.
Çocuk daha doğar doğmaz güvende miyim ve kabul ediliyor muyum diye sorar kendi kendine ve bu soruların cevabı arar.Bu daha çocuk doğduktan altı saat sonra bunları sorar.
Çocuğunun hangi konulara yatkın olduğunu gözlemlemekte önemlidir, bilime yatkın olan çocuğu tasarıma yönlendirmek çocuğun geleceğini karartmaktır. Bu hareket kopernik olacak çocuğu tezgahta satış görevlisi olarak çalıştırmaya benzer.
Çocuğu yetiştirmede niyet yetmez bir de bilmek gereklidir. Kitap okumak seminerlere gitmek ve düşünmemiz lazım. Gelişim psikolojisinde gelişmeler oldu ve bunları takip etmemiz lazım. Niyetimiz temiz ama bilgimiz zayıf. Çocuk sesin tonundan tutuş şeklinden neyin ne olduğun anlıyor. Var oluşundan gelen bir program ile anlıyor. Çocuk anlıyor ve biliyor dört aylık çocuk ile sohbet edersiniz. Sevildiğini hisseden beyin büyük bir şekilde ve kaliteli bir şekilde salgılamaya ve gelişmeye başlar. Ama en önemli şey çocuğun sevildiğini bilmesi ve buna ikna olması lazımdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder